ev haline adım adım.

birazdan eşyalarımı toplamaya başlayacağım. 505'ten uzaklara adım adım. çok dramatize ettim bu ayrılık işini galiba. bir yere gittiğimiz yok. en azından benim gittiğim yok. kendimi sıkıntıdan korumak için müthiş kararlı olmam lazım. salmamak lazım ipleri, yoksa boğazıma dolanmaya başlıyor o saldığım ipler.

1-öncelikle, geç kalkmaya alıştırmamam lazım kendimi. öyle olunca ipin ucu kaçıyor. gece gündüz birbirini kovalar ya hep, geceler birbirini kovalıyor, hoş olmuyor.

2-olabildiğince dışarıya çıkmaya özen göstermem lazım, evin içine girince kalınıyor. sıcak da olsa şu bu da olsa mümkün olduğunca dışarıda durmak şart.

3-yeni alınan, bir köşeye kaldırılan, hep ertelenen kitaplar okunmalı.

4- yazmalı yazmalı belki, ama yaşamadan yazılmıyor. ondan önce yaşamalı, sonra yazmalı.

5-evet yaşamalı. idare etmeden.

daha aklıma gelince ekleyeceğim, canım sıkılmaya başladığında dönüp listeye bakacağım. bugünü hatırlayıp kendime kızacağım. umarım böyle olacak evet. şimdilik önlemlerim bu kadar.

tedbiri elden bırakamayan kız.