bu günlük bu kadar.

bugün perşembe. birazdan selim'in günlüğünü okumaya başlayacağım. hayır, özellikle bugünü seçmedim bunu yapmak için. denk geldi diyelim. ben de turgut gibi korkuyorum okuyacaklarımdan sanırım, uygun ortam hazırlayacağım bunun için. canım kütüphaneye kapatacağım kendimi. ve eğer bugün biterse, kıyabilirsem bitirmeye uzun bir süre bir eksiklik olacak. bunu ben de düşünmüştüm, bu beni de böyle üzüyor. evet, ben de'ler çıkacak birdenbire hayatımdan. neyse ki alışığım ben o eksikliklerle yaşamaya.

o kadar çok yazabileceğim şey var ve bir o kadar da yok ki bu konuda. bir yerde anlamı yok, zaten yazılmış bir şeyin üzerine bir şeyler yazmanın. söylenebilecek her şeyi demiş o çünkü. insanların öylesine ne okuyorsun, diye sormalarından çok korkuyorum sadece. çünkü ondan sonra gelecek soru, nasıl? güzel mi? olacak ve ben o soruya cevap veremeyeceğim. çünkü güzel, çok güzel dersem bütün ruha ve selim'e ihanet olur bu. o yüzden gizli gizli okumaya çalışıyorum ben de.

hem selim hem selâmetle.

sondaki m. harfi.