(parantez içinde bir itirafla başlıyorum. ispanyolca'nın sadece ispanya'da konuşulmadığı gerçeğine artık tecahül-i ârif sanatıyla yaklaşmamalı ve güney amerika'yı artık bir orta dünya olarak görmemeliyim. yokmuş gibi ama güney amerika kıtası bu dünyada, evet.)
victor jara şilili bir müzisyen. ben küçükken şekli ve odamdaki siyasi haritadaki açık kahverengi rengi nedeniyle çubuk kraker dediğim şili. victor jara hem gitarına ve ülkesinin folk müziğine aşık, hem de bir devrimci. "nueva canción" (yeni şarkı) adında latin amerika'da ortaya çıkmış politik bir müzik hareketinin önemli bir temsilcisi. '73'teki Şili askeri darbesinde tutuklanıyor. bir daha gitar çalamaması için elleri kırılıyor ve elleri ibret olsun diye olayın gerçekleştiği Estadio Chile'nin (şili stadyumu'nun) tribünlerinin önüne asılıyor.
jara'nın o güzel ellerinden, her gün sevgilisi manuel'in çalıştığı fabrikaya doğru koşan amanda'nın şarkısı: te recuerdo, amanda. biz de seni hatırlıyoruz victor jara.
"La vida es eterna en cinco minutos."
bu taraftan,
.
konuyla ilgili olarak bir de, calexico isimli kötü bir şarkısını henüz duymadığım arizona kökenli biraz indie biraz country grubun victor jara's hands isimli bir şarkısı var.
"fences that fail and fall to the ground
bearing the fruit from jara's hands."
diyor. o da buradan, buyurun,
sevgilerle ve şilililerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder