yılın gecikmiş ilk yazısı.

istanbul gidişimden korktu. kar burada yağmıyorsa, kar yağan bir şehre gitmek istiyorum, tehdidimi ciddiye aldı. başka bir şey istesem olacakmış sanki. kaç gündür ateşler içinde kar diye sayıklamalarım boşuna değilmiş. saçlarımın uzaması da değildi daha evvelden. sayılı yerlerimden boynumu rahatsız etmeye başladı bile bahar gelmeden biraz kırpılsa fena olmaz, koyun misali.  ama şimdilik kar biraz daha yağabilir. saçlarıma aklar düşsün, ben yaşlanınca nasıl görüneceğimi kestirmeye çalışayım bir yandan. öte yandan geceler aydınlık olsun. mavi sürgün'deki sayılı güzel imgelerden biri, ölü doğan güneş imgesiydi. işte bu öyle bir gece ki, güneşi doğuracağım derken onu düşürecek gibi değil. günlerdir 8tracks.com'dan sakin karlı kış günü şarkıları dinlemeye çalışıyorum, aradığım seçkiyi bulamadım bir türlü, en sonunda ben yapacağım bir tane. ilk şarkısı siboney olan. siboney küba'da bir şehirmiş.-castronun devrim yaptığı soğuk savaş sırasında füze krizi çıkan küba, merve <3 soğuk savaş tireyi kapa- bu şarkı da 2046'da çalıyordu. biraz güzel. kar dolu günler geceler...